Wat krijg jij van Vrouwe Corona?

Angst? Zorgen? Of juist Tijd? Ruimte voor reflectie? Verstilling?

Hoe raakt ze jou en wat geeft ze jou?

Allereerst gaat mijn hart uit naar ieder die van dichtbij te maken krijgt met de fysieke gevolgen van Covid 19. Dit pleidooi is voor ieder die thuis zit - en in de wachtstand staat.

Lieve 'wat wil ik?', 'wie ben ik' en 'als ik tijd had zou ik...' mensen. Dit is jullie moment! Grijp het aan met beide (gewassen) handen want de kans is uniek en de tijd wacht niet.

VROUWE CORONA HEERST

Ja, ze raakt ons allemaal. Vrouwe Corona verschijnt met haar hele hofhouding ten tonele en schuwt grens noch politiek bewind. Ze schudt dreigend aan onze overtuigingen van morgen, ze vervormt en ontwricht, ze is ademontnemend en verovert terrein. ‘Trek uw troepen terug’ beveelt ze. 

Ze relativeert en passant onze onstilbare honger naar meer. Ze maakt ons bewust van alles wat we doen, het aanraken van een liftknopje, de manier waarop we ademen, een ingehouden omhelzing. Alles wat tot nu geen aandacht kreeg roept nu de vraag op: welke invloed kan het hebben op mijn leven – of dat van een ander? Mindful handelen pur sang. We worden uitgedaagd, gedwongen tot bewust handelen in hier en nu. 

En Vrouwe Corona doet nog iets: ze herstelt de orde en zet de dragende krachten in onze samenleving weer in perspectief. Ze zwaait haar scepter en brengt ode aan wie ode toekomt: De zorg. Het zichzelf transformerende onderwijs. De (lokale) voedselketen. 

Ze wakkert onze compassie voor elkaar aan en verbindt ons op nieuwe manieren. Manieren die minder belastend zijn voor de planeet. De lucht klaart op boven de lock-down gebieden, de bossen en parken zijn vol met mensen in niet lock-down gebieden, in de steden komen de dieren terug. Vrouwe Corona houdt huis en maakt ons bewust van iets essentieels: contact met elkaar, met de natuur. En contact met onszelf. 

En wat geeft ze jou? Nu 'tijd tekort' weg valt? Wie hoor jij als Vrouwe Corana de waan van de dag het zwijgen heeft opgelegd?  

Voor niet iedereen is het vanzelfsprekend zijn eigen kompas te (ver)kennen en de keuzes te maken die daarbij passen. In coaching komt de vraag ‘wat wil ik?’ en 'wie ben ik?' regelmatig terug. En begrijpelijk. We zoeken als bewust mens naar wie we zijn, en wat we willen als we ons interne kompas zouden volgen, los van ons aangeleerde gedrag en ons vaak vertroebelde zelfbeeld. Meestal stellen mensen zichzelf die vraag pas als het lichaam een signaal geeft en ze niet anders kunnen dan luisteren. Waarom is dat eigenlijk? Het meest gehoorde ‘excuus’ is het 'gebrek aan tijd'. Als ik tijd had zou ik... De zelf opgelegde ratrace en de waan van de dag verschaft ons een legitiem excuus om simpelweg de confrontatie met dit soort vragen niet aan te gaan en de (illusionaire) tijd de schuld te geven. 

Nu Corona een mondiale coupe pleegt en onze koers bepaalt hoorde ik iemand zeggen: ze stuurt ons naar onze kamer om ons huiswerk te doen en eens goed na te denken over ons gedrag.

Dus lieve 'als ik tijd had zou ik ... '- mensen, ga naar je kamer, doe je huiswerk, en vraag jezelf alles wat je altijd al wilde weten.... over jezelf!